De 23-jarige Weerden is afkomstig van Montpellier. In de Zuid-Franse kustplaats was het prettig vertoeven, maar kwam ze vorig seizoen niet veel aan bod. "Ik vind het sowieso heel fijn om weer terug in Nederland te zijn. Ik moet zeggen dat ik het in Montpellier best wel goed heb gehad, dus het was voor mij best een lastige keuze: ga ik voor het voetbal en ga ik terug naar Nederland? Of ga ik voor het plezier en het mooie leventje daar?"
"Maar uiteindelijk was de keuze toch wel snel gemaakt", vervolgt Weerden. En dan stellig vervolgend: "Ik wilde gewoon voetballen! Uiteindelijk ben ik echt blij hoe het is verlopen. Ik speel nu gewoon bij mijn droomclub van vroeger."
Kamer vol met Ajax-posters
Als geboren Amsterdamse werd Weerden haast vanzelfsprekend met het Ajax-virus 'besmet'. "Mijn hele kamer hing vroeger vol met Ajax-posters. Bijna elke wedstrijd van de Ajax Vrouwen ben ik gaan kijken. Het was voor mij echt een droom die uitkwam om het Ajax-shirt te mogen dragen."
De familie Weerden verhuisde later naar Almere, maar de band met de hoofdstad bleef altijd. "Mijn ouders zijn grotendeels opgegroeid in Amsterdam, pas op het moment dat ik kwam zijn we verhuisd naar Almere, waar mijn broertje ook geboren is. In dat opzicht ben ik een Almeerse, maar toch voel ik me meer Amsterdammer."
Weerden woonde ook een tijdje bij haar opa en oma. Sowieso is familie heel belangrijk voor haar, vertelt ze. "Ik ben heel close met mijn familie, vooral ook met mijn opa. Die komt elke wedstrijd kijken, al vanaf dat ik klein ben. Toen ik daar ging wonen, was het ook heel relaxt. Mijn opa en oma lieten me ook heel erg mijn eigen ding doen."
Familie van beste vriendin
Opa is nog altijd elke wedstrijd van de partij. Datzelfde geldt voor de opa van Quinty Sabajo, niet toevallig de beste vriendin van Weerden en bovendien ook (verre) familie. "Quinty heet Sabajo en mijn moeder ook. Onze opa's zijn ook goed met elkaar en hebben vroeger vaker samen een wijntje gedronken in de kantine. Zij hebben ons verteld dat we ergens ver weg familie zijn. Zelf weet ik het niet precies, maar onze opa's zijn er heilig van overtuigd dat het zo is."
Met haar terugkeer in Nederland is Weerden ook herenigd met Sabajo, die sinds de zomer van 2020 in Amsterdam speelt. "Super leuk", noemt de vleugelaanvaller dat. "Quinty is iemand die ik misschien wel het langst ken in het voetbal. Ik ben begonnen op mijn zevende en ken haar sinds mijn achtste. We kennen elkaar gewoon door en door: hebben heel veel sleepovers samen gehad en nog altijd zijn er momentjes dat we een filmavondje doen bij één van ons thuis. Daarnaast hebben we samen een EK en een WK meegemaakt. Dat is heel tof."
Tussen 2020 en 2022 speelde Weerden twee seizoenen voor Montpellier. De periode in Frankrijk heeft haar leven verrijkt en zorgde ook voor een flinke groei in haar persoonlijkheid. Ze leerde in Zuid-Europa omgaan met tegenslagen.
"Natuurlijk is het topsport en moet je daarmee om kunnen gaan. Maar als je dan in het buitenland helemaal in je uppie zit, ben je wel echt op jezelf aangewezen. Dat is wel iets wat ik heb moeten leren. Dat geldt ook voor het voor jezelf opkomen en jezelf durven uiten. Ik ben nooit echt een prater geweest, iemand die veel over gevoel sprak. Maar nu weet ik heel goed wat ik fijn vind en kan ik ook heel goed aangeven wat ik niet fijn vind."
'Voor jezelf opkomen'
Die waardevolle lessen neemt Weerden nu ook mee naar sportcomplex de Toekomst, de thuisbasis van de Ajax Vrouwen. "Eerder liet ik dingen soms gewoon gaan en dacht ik: het komt wel goed als ik mijn best blijf doen. Als ik nu iets zie of herken wat niet de goede kant opgaat, ga ik gelijk in gesprek. Je moet voor jezelf opkomen."
Weerden schroomt daarbij niet om ook wedervragen te stellen. "Ik weet nu de vragen die ik moet stellen. Wat wil je dat ik beter doe? Hoe lang heb ik daarvoor? Maar bijvoorbeeld ook: wat verwacht ik van jullie? Eerst betrok ik het heel erg op mezelf, maar uiteindelijk verwacht je als speelster ook bepaalde dingen van de coaches zelf. Als dat duidelijk is, weet je ook waar je aan moet werken. Ik laat dingen niet te lang doorlopen."
Wie de Ajax Vrouwen vaak ziet spelen, weet dat Weerden een speelster van het grote verlangen is. Als ze aan de bal komt, is er altijd de hoop dat er iets moois gaat gebeuren. "Voor mij is rendement het belangrijkste", vertelt ze. "Maar ik vind het wel leuk om het publiek te vermaken. Ik hou heel erg van het Braziliaanse voetbal en heb ook heel mijn leven op straat gespeeld. Dat zijn dingen die ik probeer mee te nemen op het veld. En als het dan lukt, ziet het er vaak meteen heel mooi uit."
Middelpunt van de belangstelling
Weerden heeft binnen de lijnen een bepaalde geldingsdrang, iets dat haar in het normale leven vreemd is. "In het veld wil ik mezelf laten zien, wil ik opvallen en hoop ik dat mensen mijn naam gaan onthouden. Daar vind ik het belangrijk om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Daarbuiten ben ik rustig en probeer ik altijd wel humble te blijven."
Het moge duidelijk zijn dat Weerden lekker in haar vel zit en blij is hoe haar komst naar de Ajax Vrouwen heeft uitgepakt. "Het is eigenlijk precies verlopen zoals ik had gehoopt. Ik hoopte dat ik lekker veel zou spelen: dat is gebeurd en op twee verschillende posities bovendien. Ik vind dat laatste juist heel fijn. Ik heb in de gesprekken vooraf ook aangegeven dat ik het beide zou kunnen. Verder doen we het als team super goed en is er eigenlijk nog niets verloren."
Toch volgt er ook een kleine kanttekening, een kritische noot. "Ik weet dat ik nog veel beter kan. Aan mij om dat de komende maanden te gaan laten zien."
