In deel 4 komen Claire Dinkla, Stefanie van der Gragt, Liza van der Most, Vanity Lewerissa, Lisa Doorn en Caitlin Dijksta aan het woord.
De jonge, talentvolle keeper Claire Dinkla is duidelijk over haar #BeFire moment. ‘In de jeugd speelde ik met mijn team vaak tegen jongens. Mijn teamgenoten hoorden de tegenstander vaak praten: 'Er staat een meisje in de goal'.’’
"Dat was voor mij een extra motivatie. Ik wilde iedereen laten zien wat ik kon. Het gebeurde regelmatig dat tegenstanders na de wedstrijd een andere mening hadden. Dat vond ik leuk om te horen en gaf mij een boost!"
Stefanie van der Gragt is terug in Nederland. Na 2 jaar te hebben gespeeld bij FC Barcelona Femini keert ze terug naar Ajax. De carrière van Van der Gragt werd de afgelopen jaren geplaagd door blessures, maar steeds kwam zij daar weer sterker uit. In 2017 had de centrale verdediger veel last van een knieblessure, maar werd toch in eigen land Europees kampioen met de Oranje Leeuwinnen.
Ook in haar 1e jaar bij FC Barcelona worstelde ze met een blessure, maar speelde toch een ijzersterk WK met Oranje in Frankrijk. “Ik blijf altijd positief en probeer mentaal sterk te blijven. Ik denk dat ik op het EK en het WK heb laten zien dat ik me steeds weer weet terug te vechten. Dit wil ik ook bij de Ajax Vrouwen laten zien. Ik kijk erg uit naar de start van het seizoen.’’
Het #BeFire-moment van Liza van der Most start in 2018: ''Sinds het EK had ik geen activiteit met het Nederlands elftal gemist. In de winterstop van 2018 moest ik revalideren van een blessure en hierdoor zou ik de eerstvolgende trip na de winterstop missen. Dit was oké, want ik wilde kans maken op een plek in de WK-selectie. De trip daarna (de één na laatste voor het WK) werd ik niet geselecteerd. Ik zag het WK al aan mij voorbij gaan. Ik besloot mij te focussen op gewoon trainen, genieten en mezelf geen druk op te leggen. Ondanks dat de situatie onzeker was, zat ik de laatste trip voor het WK er toch bij en kon ik mezelf laten zien op de trainingen. Uiteindelijk zat ik toch bij de selectie en heb ik een WK meegemaakt in Frankrijk."
Van der Most vervolgt: ''Nu ik weer herstellende ben van een zware blessure, heb ik dankzij mijn vorige ervaringen het vertrouwen dat ik mijn niveau weer ga halen. Ik zorg dat ik volledig gefocust ben op mijn herstel en op de trainingen. Ik ben vol vertrouwen dat ik straks nog sterker op het veld sta.’
“Ondanks mijn verdriet scoorde ik 2 keer”
Ook Vanity Lewerissa heeft zo'n #BeFiremoment gekend. De aanvaller uit Maastricht herinnert zich een moeilijke wedstrijd uit haar carrière: ''De uitwedstrijd tegen Sparta Praag in de Champions League was voor mij persoonlijk een zware wedstrijd. Een maand voor de wedstrijd overleed mijn schoonzusje geheel onverwachts. Een groot verlies, zeker omdat mijn boertje er plots alleen voorstond met mijn nichtje. Ik was er op gebrand alles te geven tijdens deze wedstrijd, zeker omdat mijn nichtje ook nog eens jarig was op de wedstrijddag.''
''Ondanks mijn verdriet scoorde ik twee keer en gingen we een ronde verder in de Champions League dankzij de 1-2 uitzege. Door het spelen van deze wedstrijd weet ik dat verdriet je in het veld ook sterker kan maken zolang je er zelf voor blijft vechten.''
Ook Lisa Doorn vertelt haar verhaal. De 19-jarige verdediger had al van jongs af aan de droom om bij Ajax te voetballen. ''Bij een van mijn voetbalclubs waar ik in mijn jeugd voetbalde was er een coach die niet in mij geloofde. Ik werd niet gekozen voor de selecties. Mijn droom om ooit bij Ajax te voetballen zorgde ervoor dat ik door bleef vechten. Ik werkte hard en luisterde naar de mensen die wel in mij geloofden en met goede adviezen kwamen. Het feit dat ik nu al 2 seizoenen voor deze fantastische club mag uitkomen is mij veel waard. Af en toe moet ik mijzelf even in mijn arm knijpen.''
Caitlin Dijkstra vertelt openhartig over een moeilijke periode in haar leven: ‘’Op 6-jarige leeftijd kon ik opeens niet meer lopen. Ik werd opgenomen in het ziekenhuis en heb daar 20 dagen gelegen. Ik had geen controle en dat maakte de situatie vervelend. Ik was bang dat ik nooit meer kon voetballen en mijn droom om profvoetballer te worden al vroeg moest opgeven. Het bleek om een ontsteking aan de bekken te gaan. Uiteindelijk heeft die periode mij kracht en doorzettingsvermogen gegeven.''
“Ik ben dankbaar voor waar ik nu in mijn leven sta”
''Ik heb geleerd om gezondheid niet meer als vanzelfsprekend aan te nemen. Wanneer ik bijvoorbeeld een blessure had en daardoor niet bij het Nationale elftal kon aansluiten of dat ik mijzelf weer opnieuw moest bewijzen om vaste waarde te worden bij een club. Ik ben dankbaar voor waar ik nu in mijn leven sta.’’
