Op het dak van het gebouw in het centrum van de hoofdstad gaat het gesprek al snel over de familie Berghuis. De dertiger groeide op in een liefdevol gezin. De aanvaller van Ajax werd samen met zijn broertje op een vrije manier opgevoed. De deur stond altijd open in het ouderlijk huis in Apeldoorn.
"Vrienden kwamen graag bij ons over de vloer. Dat was een fijne omgeving om in op te groeien. Eigenlijk is dat nog steeds zo. Als ik een verjaardag heb staan mijn vrienden vaker bij mijn ouders dan bij mij."
Verschillende achtergronden
Het kostte de jonge Steven zelf ook weinig moeite om vriendjes te maken in de buurt. Jongens ook met verschillende achtergronden. De Ajacied had Marokkaanse, Turkse en Congolese vrienden. "Daar heb ik veel van opgestoken. Ik kon ook goed mijn mannetje staan als we buiten met elkaar aan het voetballen waren. Het heeft mij veel geholpen als persoon. Ik heb een topjeugd gehad."
De voetbalcarrière van Berghuis kent een niet alledaags verloop. Op zijn vijftiende debuteerde hij bij WSV in Apeldoorn in de Hoofdklasse. Omdat hij niet in een opleiding van een betaald voetbalorganisatie speelde, kende hij een relatief normale jeugd. "Gewoon normaal naar school, niet zoals jonge spelers nu worden opgehaald in een busje. Die 'normale manier' heb ik best veel aan gehad."
De jonge Berghuis was af en toe ook wat lastig of recalcitrant. "Ik dacht altijd dat ik beter was dan een ander. Ik kon daarin lastig zijn voor mensen. Dat is wel gedraaid, maar denk ik pas bij AZ."
De band met zijn broertje
Hij ziet zichzelf dan ook als een laatbloeier. Dat kwam misschien omdat hij lang bij de amateurs zat. Op zijn 22, 23e kreeg Berghuis in Alkmaar pas echt het gevoel dat hij op Eredivisie-niveau het verschil kon maken. Voor die tijd was hij er mentaal en fysiek niet klaar voor. Zijn vier jaar jongere broertje, Tristan, zou het wel gaan maken in het profvoetbal, zo werd geschetst.
"Hij liep als tiener stage bij Tottenham en Chelsea. Zo ver was ik toen helemaal niet. Hij was al snel serieuzer. Ik voetbalde voornamelijk op die leeftijd met mijn vrienden en broers."
Uiteindelijk haalde Steven het wel in het profvoetbal, maar Tristan niet. Zijn jongere broertje is trainer bij Go Ahead Eagles. "Trots is een apart woord. Ik vind het vooral mooi dat hij op een andere manier zijn droom aan het waarmaken is. Hij heeft de knop snel omgezet en dat vind ik knap."
Het familiaire gevoel komt bij papa Berghuis ook naar boven als hij naar zijn twee dochters kijkt. "Vroeger dacht ik altijd: ik wil een jongen hebben. Maar dat is helemaal weg. Ik vind het alleen maar leuker met meisjes. De band die ik met mijn dochters heb, is top."
De aanvaller annex aanvallende middenvelder zit goed in zijn vel. Hij mist amper wedstrijden en heeft zich de omgeving bij Ajax snel eigen gemaakt. Berghuis geniet ook van het spelen met goede voetballers om zich heen, onder andere Dusan Tadic.
"Van Dusan leer ik ook nog; hoe hij sommige dingen aanpakt in zijn voeding, in zijn oefeningen of rust. Ook in zijn discipline; hij doet altijd zijn oefeningen en zijn programma. Hij is altijd bezig en ziet er heel fit uit. Daar werkt Dusan elke dag voor. Dat komt niet aanwaaien."
Ajax’ nummer 23 maakte deze zomer een saillante overstap van Feyenoord naar Ajax. Hij is blij met de stap die hij heeft gemaakt. "De directie geeft via de hoofdtrainer aan de spelers door waar de club naartoe wil. Daar gaan we in mee. De club denkt aan groots presteren, dat wil ik ook. Ik heb bij andere clubs best wel tijd nodig gehad om mezelf te zijn. Dat is bij Ajax wat sneller gegaan. Dat komt ook door de omgeving, de spelers om je heen."
'Berhaus'
Berghuis voelde zich vanaf de eerste minuut gewaardeerd in de Johan Cruijff ArenA. "Met deze stap heb ik heel Nederlands iets moois gebracht, zo zie ik dat." Hij kan het bij Ajax goed vinden met teamgenoot Antony. "Twee liefhebbers, twee linkspoten. Ik moet altijd lachten hoe hij mijn naam zegt: Steven Berhaus. Mooie dingen."
